Υπομονή και επιμονή χρειάζονται για να τα βγάλω πέρα από εδώ
και πέρα. Πρέπει να μάθω να ζω, την Ζωή, από εδώ και μπρος με
καινούργια δεδομένα και να συνηθίσω τον τρόπο της καινούργιας
ζωής όσο μπορώ πιο γρήγορα για να μπορώ να σταθώ στο περιβάλλον
που ζω όσο γίνεται καλύτερα. Χρειάζεται να μάθω να συμπεριφέρομαι
μεταξύ των ανθρώπων φυσιολογικά, όπως και πριν κάνω την εγχείρηση
του καρκίνου στον λάρυγγα. Σιγά σιγά περνάω από την γνώση στην πράξη
για να μπορέσω να σταθώ με επιτυχία στην καινούργια μου ζωή.
Πρέπει να εξακολουθήσω να ζω προσφέροντας στη ζωή δημιουργικά και
αφήνοντας πίσω μου το κάθε ποσοστό αναπηρίας λόγω καρκίνου.
Πιστεύω ότι αυτό μπορώ να το καταφέρω να το προσπεράσω και να
παραμείνω χρήσιμος και δημιουργικός μεταξύ των συνανθρώπων μου.
Το να μην μιλάω, μόνο, δεν είναι κουσούρι. Είναι αποτέλεσμα του καρκίνου.
Πάντως θα προσπαθήσω όσο μπορώ να ξεπεράσω τα προβλήματα που
σίγουρα θα παρουσιάζονται και όλα θα πάνε καλά, μέχρι το τέλος.
Δεν ζητάω από κανέναν να ζήσω λιγότερο, η περισσότερο, απλά να ζήσω
όσο ακριβώς μου αναλογεί !
Συνεχίζεται......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου